علی خانه کشی؛ ارسلان خانمحمدی اطاقسرا؛ صدیقه ملکیان
دوره 7، شماره 28 ، اسفند 1396، ، صفحه 123-145
چکیده
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضرتعیین رابطۀ بی ثباتی هیجانی، رفتار جامعهپسند و پرخاشگری با آمادگی به اعتیاد دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم بود. روش: این پژوهش توصیفی با طرح همبستگی بود و جامعه آماری کلیه دانشآموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان قائمشهر در سال تحصیلی 94-1393 (3000 نفر) بودند که از میان آنان 384 نفر با روش نمونهگیری تصادفی خوشهی ...
بیشتر
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضرتعیین رابطۀ بی ثباتی هیجانی، رفتار جامعهپسند و پرخاشگری با آمادگی به اعتیاد دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم بود. روش: این پژوهش توصیفی با طرح همبستگی بود و جامعه آماری کلیه دانشآموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان قائمشهر در سال تحصیلی 94-1393 (3000 نفر) بودند که از میان آنان 384 نفر با روش نمونهگیری تصادفی خوشهی چند مرحلهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای بیثباتی هیجانی(باربارنلی و همکاران)، رفتار جامعهپسند (کپرار و همکاران)، پرخاشگری(باس و پری) و آمادگی به اعتیاد(زرگر و همکاران) پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل رگرسیون خطی ساده و چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون خطی ساده، حاکی از این بود که تمام متغیرهای پیشبین در آمادگی به اعتیاد نقش داشتند(001/0>P). همینطور نتیجه تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که متغیرهای پیشبین بطور معنی داری واریانس آمادگی به اعتیاد را تبیین می کنند، بطوری که ضرایب بتا بیانگر این بودند که رفتار جامعهپسند با بالاترین مقدار بتا(67/0=β)، بیشترین سهم را در تبیین آمادگی به اعتیاد دارد(001/0>p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، تقویت رفتار جامعه پسند و کاهش بی ثباتی هیجانی و میزان پرخاشگری از طریق آموزشهای خاص ضروری به نظر می رسد.